کد مطلب:149216 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:223
چند نمونه ی دیگر
زعفر جنی جزء یاران امام حسین است؛ دشمنانی ذكر می كنند كه [امام چنین یاری] نداشته است. در كتاب اسرار الشهادة نوشته است كه در كربلا یك میلیون و ششصد هزار نفر لشكر عمرسعد بود. آخر اینها از كجا پیدا شدند؟ اینها هم همه از كوفه بودند. مگر چنین چیزی می شود؟ در آن كتاب نوشته است امام حسین در روز عاشورا سیصد هزار نفر را با دست خودش كشت. با بمبی كه روی هیروشیما انداختند، تازه شصت هزار نفر كشته شد.من چند روز پیش حساب كردم كه اگر فرض كنیم كه شمشیر مرتب بیاید و در هر ثانیه یك نفر كشته شود، سیصد هزار نفر، هشتاد و سه ساعت و بیست دقیقه وقت می خواهد. دیدند كه جور در نمی آید، چه بكنند، گفتند روز عاشورا هم هفتاد ساعت بود. [همچنین نوشته است] حضرت ابوالفضل بیست و پنج هزار نفر را كشت. حساب كردم شش ساعت و پنجاه و چند دقیقه و چند ثانیه وقت می خواهد اگر در هر ثانیه یك نفر كشته شده باشد.
پس باور كنیم حرف این مرد بزرگ حاجی نوری را كه می گوید: امروز اگر كسی بخواهد بگرید، اگر كسی بخواهد ذكر مصیبت كند، بر مصائب جدیده ی ابا عبدالله باید بگرید، بر این دروغهایی كه به ابا عبدالله علیه السلام نسبت داده می شود. اینها كه عرض می كنم نمونه های كوچكی است.
اربعین می رسد، همه ی مردم این روضه را گوش می كنند كه اسرا از شام كه برمی گشتند، آمدند به كربلا و در آنجا با جابر ملاقات كردند. امام زین العابدین با جابر ملاقات كرد، در صورتی كه این مطلب جز در كتاب لهوف كه آن هم خود سید بن طاووس در كتابهای دیگرش آن را تكذیب كرده و لااقل تأیید نكرده است، در هیچ كتابی نیست و هیچ دلیل عقلی هم قبول نمی كند. ولی مگر می شود این را از مردم گرفت. در اربعین تنها موضوعی كه مطرح است موضوع زیارت امام حسین است چون اولین زائرش جابر بوده است و در این روز زیارت امام حسین سنت شده است. اربعین
جز موضوع زیارت امام حسین هیچ چیز دیگری ندارد، موضوع تجدید عزای اهل بیت نیست، موضوع آمدن اهل بیت به كربلا نیست، اصلا راه شام از كربلا نیست. راه شام به مدینه از خود شام جدا می شود. باز هم اگر بخواهم نمونه ی ذكر كنم هنوز نمونه هایی دارد. اگر جلسه ی بعد وقت كردم باز از این نمونه ها عرض می كنم؛ اگر دیدم مجالی نیست، می پردازم به تحریفهای معنوی، دیگر تحریفهای لفظی را كوتاه می كنم.
پس باور كنیم حرف این مرد بزرگ حاجی نوری را كه می گوید: امروز اگر كسی بخواهد بگرید، اگر كسی بخواهد ذكر مصیبت كند، بر مصائب جدیده ی ابا عبدالله باید بگرید، بر این دروغهایی كه به ابا عبدالله علیه السلام نسبت داده می شود. اینها كه عرض می كنم نمونه های كوچكی است.
اربعین می رسد، همه ی مردم این روضه را گوش می كنند كه اسرا از شام كه برمی گشتند، آمدند به كربلا و در آنجا با جابر ملاقات كردند. امام زین العابدین با جابر ملاقات كرد، در صورتی كه این مطلب جز در كتاب لهوف كه آن هم خود سید بن طاووس در كتابهای دیگرش آن را تكذیب كرده و لااقل تأیید نكرده است، در هیچ كتابی نیست و هیچ دلیل عقلی هم قبول نمی كند. ولی مگر می شود این را از مردم گرفت. در اربعین تنها موضوعی كه مطرح است موضوع زیارت امام حسین است چون اولین زائرش جابر بوده است و در این روز زیارت امام حسین سنت شده است. اربعین
جز موضوع زیارت امام حسین هیچ چیز دیگری ندارد، موضوع تجدید عزای اهل بیت نیست، موضوع آمدن اهل بیت به كربلا نیست، اصلا راه شام از كربلا نیست. راه شام به مدینه از خود شام جدا می شود. باز هم اگر بخواهم نمونه ی ذكر كنم هنوز نمونه هایی دارد. اگر جلسه ی بعد وقت كردم باز از این نمونه ها عرض می كنم؛ اگر دیدم مجالی نیست، می پردازم به تحریفهای معنوی، دیگر تحریفهای لفظی را كوتاه می كنم.